Wie aanwezig was in Meppel, zal het zijn opgevallen. De Chessity Nationale Pupillendag is niet alleen een toernooi voor jeugdschakers, maar werd ook voor een belangrijk deel mogelijk gemaakt door jeugdschakers. En daar zijn we best trots op.
Marrit (16) en Lennart (15) hebben twee jaar lang meegedraaid als volwaardig lid van de organisatie, na het eerste jaar als vrijwilliger te hebben geholpen. Takenlijsten maken voor de vrijwilligers, de indeling van de schaakzalen bedenken, perslijsten samenstellen, designklussen, foto’s en video’s maken, social media-verslaggeving, vergaderen en notuleren – je kunt het gerust aan hen overlaten. Op de toernooidag waren zij verantwoordelijk voor het praktische deel van de wedstrijdleiding. Zorgen dat de rondes op tijd starten, laten omroepen en indelingen laten ophangen, scharnierpunt zijn tussen arbiter en indeler. Zij kunnen het en ze regelen het. Het verliep allemaal vlekkeloos.
Wessel (13) en Eva (12) hebben zich drie lang ingezet als assistent-arbiter, met dit jaar voor het eerst ook Simon (14) erbij. Met zulke jonge deelnemers zijn er veel vragen van spelertjes en ouders en door de korte speeltijd gaan de partijen razendsnel. De arbiter heeft zijn handen meer dan vol en dan is het fijn om op goede hulp te hebben. Jeugdspelers die zelf NK-ervaring hebben en snappen wat er moet gebeuren om de jonge deelnemers en scheidsrechters te helpen en het toernooi soepel te laten verlopen. Die vertellen aan welke tafel je moet spelen en die snel uitslagen noteren en naar de wedstrijdleiding brengen om te zorgen dat het strakke tijdschema gehaald wordt.
Buiten de schaakzalen is Florian (12) drie jaar de vliegende keep van de vrijwilligersbrigade geweest. Met een vrije rol sprong hij overal bij waar nodig was, hield in de gaten dat het netjes bleef in de speelzalen en toiletten, beoordeelde de ingeleverde kleurplaten, puzzels en raad-de-stukken-oplossingen en kende de prijzen toe. Met hetzelfde gemak zorgde hij voor een goede bewegwijzering als speelde hij fietskoerier naar de fotograaf om de foto’s te laten afdrukken die alle deelnemers gisteren als herinnering mee naar huis kregen. Goud waard, zo’n multi-inzetbare kracht.
Wie jullie misschien wat minder hebben gezien is Tristan (15). Hij zat voornamelijk in een – heel warm! – kantoor. Niet omdat hij er na een (letterlijke!) aanvaring met een boot zwaar gehavend uitzag met twee blauwe ogen en een hechting in zijn voorhoofd, maar omdat hij druk bezig was met van elke ronde zo snel mogelijk een verslagje te schrijven. Dat Tristan verslaggeverstalent heeft, bleek al snel. Met gevoel voor humor en leuke stellingen uit de partijen had hij steeds in mum van tijd zijn verslagen online.
Met hun inzet hebben de jeugdleden aangetoond dat ze heel wat in hun mars hebben. Door hen de verantwoordelijkheid te geven, groeiden ze elk jaar in hun rol. Ze hebben geleerd wat er komt kijken bij de organisatie van een groot toernooi zoals dit en in bredere zin ook wat het belang is van vrijwilligerswerk voor de samenleving. Andere organisatoren willen we dan ook adviseren: betrek de jeugd in een volwaardige rol, geef kinderen verantwoordelijkheden op maat, maar onderschat ze niet. Ze kunnen veel meer dan wij als volwassenen soms denken.
En gaat er iets mis? Geen probleem, fouten maken mag. Gelukkig maar. Want als (volwassen) organisatoren hebben we ook een foutje gemaakt. Bij dit stukje had natuurlijk een foto gemoeten van onze jeugdige helden, maar niemand heeft eraan gedacht om ze even mooi met zijn allen op de foto te zetten. Stom van ons! Tja. We hadden het de jeugd moeten laten regelen, dan was het ongetwijfeld wel goed gekomen…